O.Ertuğrul Önen
Maalesef geçmişin birçok doğru karar ve uygulaması yanlış teşhis ve eylemlerle bozularak Türk tarımı geriletilmiş, bırakınız ihracatı artık halkın tüketimine bile yeter olmaktan hızla uzaklaştırılmıştır.
Çiftçinin, besicinin emniyet sigortası, destekçisi ve rehberi olan kurum ve kuruluşlar özelleştiriliyor kisvesi altında ya yok edilmiş ya da etkisizleştirilmiştir. Örnek mi istiyorsunuz? Sayayım, Et ve Balık Kurumu, Süt Endüstrisi Kurumu, Şeker Fabrikaları, Tekel, Tarım Satış Kooperatifleri, Tarım Kredi Kooperatifleri ve bunların birlikleri.
Tarımsal üretim yapan kesimin yıllarca arkasını dayadığı bu kurumların birçoğu özelleştirilerek artık ticari birer şirket haline gelmişler, ya da kooperatifler ve birlikleri gibi eski işlevlerini yapabilecek imkanlardan yoksun bırakılarak güçsüz düşürülmüşlerdir.
Bu uygulamaların yanlış olduğunun mevcut yönetimler tarafından görülerek düzeltilmeye gidilenleri de olmadı değil. Ortadan kaldırılan Et ve Süt Endüstrisi Kurumlarının yerine Et ve Süt Kurumu adıyla yeni bir kuruluşun devreye sokulması gibi. Peki o geçen sürede uğranılan kayıplar ne olacak? Elden çıkan fabrikalar, depolar, kombinalar kısa zamanda tekrar yerine konulabilecek mi?
En doğrusu bu yanlışları yapmamak değil miydi?
Cumhuriyetin kuruluşundan itibaren kendi kendine yeterli olma hedefi ile yola çıkılan şeker sanayiinde çok önemli sonuçlar elde edilerek konulan hedeflere ulaşılmıştır. Ancak son günlerde şeker üretiminde de sıkıntılar yaşandığını ve dolayısıyla ithalat yapmak zorunda kalındığını üzülerek izliyorum.
Şeker fabrikalarının özelleştirilmesinin gerek iç tüketim gerekse hayvancılığımız açısından sorunlar yaratacağına geçmişte dikkat çekmiştim.
29 Ocak 2018 de “Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş ” başlığı ile yazdığım bu yazıyı yeniden hatırlamamızın yerinde olacağı düşüncesiyle, bir kez daha bilgilerinize sunuyorum.
Dünyanın tüm gelişmiş ve/veya az gelişmiş ülkelerinde özelleştirmelerin, bizde olduğu gibi ana amacı bu satışlardan gelir elde etmek değildi. Özelleştirilen kurum, kuruluşun daha verimli çalışması, daha çok istihdam sağlaması milli ekonomiye daha fazla katkı yapması idi bu özelleştirmelerle ulaşılmak istenen esas hedef.
İşte ne yazık ki şeker fabrikalarının özelleştirmesinde de yanlış tercihler sonucunda milli ekonomiye fayda sağlamak bir yana zarar vermişiz gibi görünüyor.
Özelleştirme devletin malını haraç mezat satmak değildir.
